پترولوژی سنگ های آلکالن پالئوزوئیک مناطق انارک تا بیاضه (ایران مرکزی، شمال شرق اصفهان)

سنگ های آلکالن پالئوزوئیک، در قسمت شمال غرب خرد قاره شرق - ایران مرکزی در طول گسل های اصلی و فرعی رخنمون یافته اند. این سنگ های آلکالن، به دو صورت دگرگون شده (انارک: شیست آبی، چاه پلنگ: آمفیبولیت، و معراجی: شیست سبز) و دگرگون نشده (پلهاوند و بیاضه) یافت می شوند. اغلب نمونه ها، ترکیب بازالت آلکالن با کانی شناسی متنوع دارند. آمفیبول، فلدسپار، کلینوپیروکسن و الیوین از کانی های مهم و آپاتیت، تیتانیت، ایلمنیت، تیتانومگنتیت و مگنتیت از کانی های فرعی محسوب می شوند. بافت های آذرین و دگرگونی متنوعی مانند اینترگرانولار، پورفیریتیک، پان ایدیومورفیک، بادامکی، تراکیتی، گلومروپورفیریتیک، گرانوبلاستیک، نماتوبلاستیک و لپیدوبلاستیک در نمونه های مختلف مشاهده می شوند. وجود کرسوتیت های غنی از تیتانیوم، ایلمنیت ti-mn دار و فراوانی فلدسپار در زمینه، نمونه ها را در گروه لمپروفیرهای آلکالن و از نوع کمپتونیت ها طبقه بندی می کنند. این سنگ ها دارای ماهیت آلکالن تا انتقالی بوده و از نظر tio2، lree، hfse و lile غنی هستند. آمفیبول ها و کلینوپیروکسن ها، حامل های اصلی ree در این سنگ ها هستند. سنگ های آلکالن پالئوزوئیک دگرگون شده و دگرگون نشده منطقه مورد مطالعه، الگوهای ree مشابه و ویژگی های شاخص بازالت های آلکالن درون صفحه ای را نشان می دهند.